Ooooh Johnny, Johnny, Johnny, of hoe ik het altijd hoorde: Charlie, Charlie, Charlie. Een dijk van een gitaarsolo van, zo blijkt, gitariste Wendy Smith. Mij brengt de gitaarsolo vooral gevoelsmatig naar donkere steegjes, neonlichten en het roept enorm mysterie op. Ik schreef het al op mijn Insta-stories: Goodbye Lucille van Prefab Sprout (het nummer waarover …
De originele variant had ik tot 3 minuten geleden nog niet gehoord. Voor mij was er alleen de disco-varaiant en die vind ik al geweldig.
Hoe bizar is het dat ‘we’ het nu normaal vinden dat iedereen maskers draagt?! Had me dat vorig jaar gezegd en ik had je uitgelachen.
Vandaag een jaar geleden schoot ik om een uur of 10 in de ochtend de badkamer in. Een actie als zovelen ervoor, maar dit keer was er iets drastisch anders: ik had een zwangerschapstest in mijn handen. Een week hadden we het allebei een beetje uitgesteld ‘want joh, ik was wel vaker over tijd.’ Als …
Hoor ik Vangelis met Conquest of paradise, dan zit ik weer op de achterbank van mijn ouders’ auto. We staan voor de Efteling. Het is 1992 en we rijden onder de slagbomen van het net geopende Efteling Hotel door. Nondeju, jij herinnert je dat, dat in 1992 was? Nee, maar ik zocht net op wanneer …
